Laos

Hallo allemaal,

Inmiddels ben ik alweer een paar dagen geland op Nederlandse bodem. Het is aan de ene kant weer erg wennen om terug te zijn, maar aan de andere kant ook wel weer lekker. Het is fijn dat ik nog een aantal weken heb voordat ik weer wil gaan solliciteren. Zo kan ik mijn reis nog eens doorlopen en ook wil ik nog een aantal blogs schrijven. Dit blog zal gaan over de ruim twee weken in Laos!

Op 2 november stond de vlucht van Bangkok naar Vientiane (de hoofdstad van Laos) op het programma. Eenmaal ingecheckt en door alle controles op het vliegveld heen ging ik bij de gate zitten waar mijn vliegtuig zou vertrekken. Er worden wel vaker passagiers omgeroepen op het vliegveld, maar het is toch een apart gevoel als dat je eigen naam is. Of ik mij wel even wilde melden bij de luchtvaarmaatschappij Vietair. Wat nou dan? Het bleek dat ze mijn Corona vaccinatiebewijs niet hadden gecontroleerd bij het inchecken, maar gelukkig bleek die van mij in orde. Na wederom een vertraagde vlucht met Vietair kwam ik aan het eind van de middag in Laos aan. Op het vliegveld moesten we onze gegevens invullen voor een visa on arrival en nadat ik deze met Amerikaanse dollars had betaald kon ik eindelijk op weg naar mijn hostel. Dat bleek een heel fijn hostel en ook de taxichauffeur was een heel vriendelijke man. Mijn eerste indruk van Laos was alom positief en ik kan nu achteraf wel zeggen dat de mensen in Laos de vriendelijkste zijn die ik tijdens mijn reis ontmoet heb. Wat een gastvrijheid, hulpvaardigheid en puurheid stralen ze uit. En daar houd ik van! Bij het hostel zat ook een café waar je heerlijk kon eten en het ontbijt was inclusief. 's Avonds ben ik uiteten geweest bij een Koreaans restaurant (er waren heel veel touristen uit Korea in Laos) om vervolgens voet te zetten in de enige gaybar in heel Laos. Toen ik daar binnen kwam was er helemaal niemand, maar ik werd leuk opgevangen door de man achter de bar. Hij vertelde mij dat je hier zelf je muziek kunt kiezen en dat deze dan direct via YouTube afgespeeld wordt. Ideaal, Fabian aan het bier met zijn eigen favoriete muziek op de achtergrond. Uiteindelijk werd het na middernacht pas druk in de bar, maar het was het wachten waard. Ik ontmoette een aantal locals (vrouwen) die ik de komende 3 nachten weer zou spreken. In de bar stond ook een tafelvoetbal en dit hebben we fanatiek gespeeld!

De volgende dag wilde ik Vientiane gaan verkennen... op de fiets! Voor een euro huurde ik een fiets en ging op weg naar de eerste bezienswaardigheid: een soort arc de Triompf die de Fransen hier hebben laten bouwen toen ze Laos koloniseerden. Vientiane herbergt sowieso nog veel Franse huizen/architectuur en dit voel je aan alles. Na de arc ben ik doorgefietst naar de belangrijkste tempel van Vientiane: er was daar een hele mensenmassa op de been om rondom de tempel te lopen met een soort Buddhabeeld op hun schouders en Boeddha te aanbidden/toe te zingen. Ik aanschouwde het schouwspel en bekeek daarna op m'n gemakje de rest van de tempel. Er was hier iets gaande. Toen ik uit de tempel naar buiten liep zag ik allerlei opgebouwde huisjes van hout en allerlei versiersels met draken. Het bleek dat er komend weekend een groot festival gehouden zou worden in Vientiane en dat er allerlei traditionele kleding, huizen en versiering ten toon gespreid werd. Dit was erg leuk om te zien en na een paar goedkope Nikies te hebben gescoord voor 8 euro op de markt, fietste ik weer terug naar het hostel. 's Avonds ging ik opnieuw naar de CCC-bar om af te spreken met mijn Laotiaanse vrienden. Een leuke bijkomstigheid deze avond was dat mijn moeder jarig was. Ik had haar overdag al gebeld, maar mijn zusje stond erop dat ik om 23:00 locale tijd in Laos zou videobellen om samen het cadeau te overhandigen aan onze moeder. Door de wederom gezellige avond was ik de tijd vergeten en was ik dus niet bij het moment supreme. Mijn zusje belde mij later die nacht nog op, want ze had wat te vertellen... In de doos waar het cadeau van mijn moeder in zat, zat niet alleen een cadeau... Maar ook een speen! Mijn zusje is zwanger en ik word volgend jaar in juni oom!!! Daarom moest ik bij het uitpakken van het cadeau zijn.

De dag erna wilde ik naar een Buddhapark vlak buiten Vientiane gaan. Ik huurde een scooter en ging vol goede moed op weg. In Laos betaal je met de Laotiaanse Kip en hier was ik nog niet helemaal aan gewend. Onderweg moest ik nog tanken en eenmaal aangekomen bij het Buddhapark bleek dat ik te weinig geld had meegenomen voor de entree... Een hele handige actie, maar ik heb onderweg wel genoten van de omgeving en ondergaande zon met Whitney Houston aan op de achtergrond in mijn oortjes.

Op zaterdag ben ik met de minivan doorgereisd van Vientiane naar Vang Vieng. Vang Vieng ligt tussen de puntige bergen en het leek mij heel gaaf hier een ballonvlucht te doen. Dit heb ik uiteindelijk ook gedaan samen met Marcus (die ik nog vanuit Pai kende) en zijn vriendin Klaudia. Wat een prachtige zonsondergang hebben wij gezien, terwijl we tussen de bergen door zweefden. Voor de rest ben ik naar een fantastisch viewpoint gereden op een gehuurde motorbike, heb ik twee lagoons bezocht en daar lekker gezwommen en heb ik samen met Marcus/Klaudia naar een waterval gezocht, maar deze hebben we nooit gevonden :P. Bij één van de lagoons kon je vanaf de kant met een soort kabelbaan boven het water zweven en jezelf op een bepaald punt loslaten. Ik heb altijd problemen met mijn linkeroor als ik onderwater ga maar dacht: één keer kan toch geen kwaad? Achteraf bleek het wel kwaad te kunnen en heb ik de rest van mijn reis enigszins last gehad van een ontstoken en dichtzittend oor...

Na Vang Vieng ben ik naar het noordelijker gelegen Luang Prabang vertrokken met de trein. De spoorlijn is aangelegd door China, zodat ze beter handel kunnen drijven met de landen om hen heen. Helaas is het niet alleen bij handel drijven gebleven. Eenmaal op het station aangekomen bleek uit alles dat China hier de lakens uitdeelt. Ik moest verplicht een mondkapje op doen, mijn bagage moest (voor een doodnormale treinrit!) door een scan heen, zoals je dit ook moet op een vliegveld en ja hoor: ik moest mijn deodorant inleveren. Na mijn ongenoegen meerdere malen geuit te hebben (this is LAOS, not CHINA) heb ik me er maar bij neergelegd. Het was tenslotte maar 2 uur met de trein naar Luang Prabang. Daar aangekomen heb ik lekker rondgelopen door wederom een prachtige stad aan de Mekong rivier en wat gegeten op de locale nightmarket.

De dag erna had ik afgesproken met een aantal backpackers die ik in Vientiane ontmoet had: Scot (een man uit het Verenigd Koninkrijk), Nicolas (een man uit België, Franstalige deel) en Mirjam (een vrouw uit Oostenrijk). Een eindje buiten Luang Prabang liggen de Kuang Si watervallen en hier zijn we met een Tuktuk heen gereden. We hebben daar de rest van de dag besteed aan een trail die je rondom de watervallen kon lopen, aan het zwemmen bij de watervallen en hebben daar lekker geluncht en later op de dag nog een ijsje gehaald op de terugweg. Het eten op de nightmarket beviel de vorige avond goed en dus ben ik weer lekker over de markt heen gestruind om een maaltijd bij elkaar te sprokkelen. Daarna heb ik de dag afgesloten met een full body massage rondom de nightmarket.

Op vrijdag zouden Marcus en Klaudia ook richting Luang Prabang komen (zij reisden een tijdje vlak achter mij aan) en nadat ik de Poussi heuvel had beklommen in de ochtend om te genieten van het uitzicht en de tempel die daar stond, hadden we afgesproken wat te gaan lunchen aan de oever van de Mekong rivier. Dit was wederom erg gezellig en we besloten 's avonds tijdens de zonsondergang een tochtje te maken op een bootje op de Mekong rivier. In het hostel had ik ook nog een Belgische vrouw leren kennen en zij wilde ook wel mee met het boottochtje.

Mijn laatste ochtend en middag in Luang prabang heb ik besteed aan het bezoeken van het nationale museum. Luang Prabang is in het verleden de hoofdstad van Laos geweest en hier kun je de meeste cultuur/geschiedenis van het land opsnuiven. Het koningshuis bestaat vandaag de dag niet meer in Laos (de laatste koning is in 1975 op mysterieuze wijze om het leven gekomen), want de communistische regering was ze liever kwijt dan rijk. Gelukkig is de prachtige stad Luang Prabang wel bewaard gebleven in zijn originele stijl. Aan het eind van de middag heb ik de (Chinese) trein gepakt naar Vientiane. Ze wilden mij bij het treinstation opnieuw iets uit mijn toilettas ontnemen (Deet spray tegen muggen), maar dit heb ik weten te voorkomen door te bluffen dat ze alles al hadden afgepakt tijdens mijn treinreis naar Luang Prabang (ze konden me wat). 's Avonds in Vientiane heb ik opnieuw afgesproken met de Laotiaanse vrienden en een leuke avond gehad in de CCC-bar. De dag erna heb ik nog een aantal tempels in Vientiane bezocht die ik nog niet gezien had en daarna was het tijd om de nachtbus te pakken richting het zuiden van Laos, naar Pakse.

Dit was de eerste keer voor mij in een nachtbus en het was een hele belevenis. Ik was veels te lang en breed voor mijn 'bed' in de bus, dus heb de hele nacht als een baby in de foetushouding gelegen. De wegen in Laos zijn over het algemeen niet al te best, dus als ik eenmaal sliep werd ik het volgende moment weer wakker geschud als we door een kuil reden. Redelijk geradbraakt kwam ik de volgende ochtend aan in Pakse. Daar kwam ik heel toevallig een Nederlandse vrouw tegen die ik in Vientiane al eerder had ontmoet. Ze sliep ook nog eens op dezelfde kamer en ik besloot eigenlijk direct om met haar op een motorbike naar de watervallen te gaan die rond Pakse liggen. Dit bleek, ondanks dat ik wat vermoeid was door de busreis, een goed idee! Bij de eerste waterval (die zeker 50 meter hoog was) kon je ziplinend om de waterval heen touren. Robin en ik hadden niet lang nodig om te beslissen dat we dat wel wilden. Vooral het eerste stuk was prachtig met zicht op de waterval en het ravijn waar het zich instortte. Na het ziplinen hebben we ergens onderweg wat gegeten en zijn vervolgens doorgereden naar een tweede waterval. Deze was lastig te bereiken, we moesten zelfs te voet een beekje oversteken, maar ook zeer de moeite waard om te zien. Bij deze waterval hebben we lekker even afgekoeld in het water. Eenmaal terug in het hostel hoorden we dat er een heel goede Italiaan in Pakse zat, de eigenaar kwam uit Turkijke, en hier was geen woord aan gelogen: we besloten deze mooie dag met een heerlijk krokante pizza.

De volgende dag ging Robin weer door naar een volgend stadje en bleef ik alleen achter. Al snel raakte ik aan de praat met een andere groep Nederlandse vrouwen in mijn dorm en deze zou ik later tijdens mijn reis beter leren kennen in Cambodja. De dagen erna in Pakse heb ik vooral gerelaxed (in Pakse zelf was weinig te doen). De laatste avond voordat ik door trok ben ik nog naar een Buddhabeeld op de heuvel gereden met een local die ik ontmoet had. Hier hebben we genoten van de zonsondergang met zicht op de Mekong rivier, die ook langs Pakse stroomt.

De laatste 3 dagen in Laos ben ik op Don Det geweest. Dit ligt vrijwel op de grens met Cambodja en ligt in het gebied de 4000 Islands. Don Det is dus een eiland, waar alles er nog heel primitief aan toe gaat. De eerste dag ben ik op een gehuurde fiets het eiland over gereden op onverharde wegen. Dit was een leuke ervaring, want onderweg kwam ik vaak koeien, kippen, varkens etc. tegen die zo de weg op liepen. Ook kwam ik langs een basisschooltje en dit was voor het eerst tijdens mijn reis dat ik weer dacht: wat is het straks weer fijn om voor de klas te staan. Het plezier ik mijn werk ben ik het afgelopen jaar helaas grotendeels verloren, maar het zit dus nog wel ergens! Dit wist ik ook eigenlijk wel, maar het was fijn dat het ook bevestigd werd. De tweede dag heb ik een hele dag gekajakt rondom het eiland, waarbij we onderweg gestopt zijn bij twee watervallen. Tijdens het kajakken heb ik een leuk Duits stel leren kennen, waarmee ik in de avond nog uiteten ben geweest. De dag erna heb ik nog een hemdje gekocht met de Laotiaanse vlag en Don Det (done that) en was het tijd om de grens met Cambodja over te gaan. Toen ik op de boot wachtte om van het eiland af te gaan kwam ik de groep Nederlandse vrouwen uit Pakse weer tegen. Zij gingen toevallig ook vandaag richting Cambodja en ik sloot me bij hen aan.

Wat er verder in Cambodja gebeurd is vertel ik binnenkort in een volgend blog!

Bedankt voor het lezen en tot het volgende blog!

XX Fabian