Sydney; for always in my heart

Take me to your heart,
Take me to your soul,
Give me your hand,
Before I'm old
Show me what love is, haven't got a clue
Show me that wonders can be true
They say nothing lasts forever,
We're only here today
Love is now or never
Bring me far away....
Bovenstaande lyrics komen uit het liedje van Westlife-take me to your heart. Dat heeft Damon toch wel voor elkaar gekregen. De weken na Sydney zijn weer wennen, met soms emotionele buien terug naar mijn tijd daar. Wat heb ik daar veel mooie herinneringen gemaakt! Mijn eerste voet die ik op Australische bodem zette was in Sydney, Kerst en Oud&Nieuw heb ik gevierd in Sydney, de onvergetelijke Mardi Gras was in Sydney en mijn eerste vriendje heb ik gehad in... SYDNEY! En dan heb ik het nog niet eens over alle mooie vriendschappen die ik heb opgebouwd in mijn thuis stad aan de andere kant van de wereld. Ja, logisch dat ik daar de afgelopen twee weken moeite mee heb gehad...
Maar we gaan door. Het leven gaat altijd door. Het is goed om af en toe terug te kijken naar het verleden, maar je moet er mijns inziens niet te lang in blijven hangen. En dát is soms verrekte lastig. Denk aan een liefde die over gaat, een vriend die je verliest doordat je uit elkaar gegroeid bent of een familielid die overlijdt... Dat zijn de lastige dingen in het leven. Maar als je je gevoelens kunt uitspreken naar mensen die je vertrouwt, ben ik ervan overtuigd dat het verwerkingsproces sneller verloopt. Als ik de afgelopen weken de kans had gehad, was ik zo op het vliegtuig richting Nederland gestapt. Het is de eerste keer sinds ik op reis ben dat ik thuis mis. En dan heb ik het over mijn familie en vrienden. Maar nee, het is nog steeds niet mijn tijd om terug te komen.
Voor degene die nog niet op de hoogte zijn van mijn verdere reisplannen. Ik ben inmiddels de oostkust van Australië in Noordwaartse richting aan het bereizen tot aan Cairns. Vanaf Cairns ga ik naar Darwin. En vanaf Darwin verlaat ik het continent Oceanië en ruil ik het in voor.... Noord-Amerika! Ik vlieg 1 augustus op Vancouver (Canada) en blijf daar twee weken om o.a. huisgenootjes van mijn tijd uit Lisboa op te zoeken! Daarna vlieg ik half augustus door naar Montreal om een meisje op te zoeken, die ik tijdens het rondtrekken in Nieuw-Zeeland ontmoet heb. Ook zal ik het begin van mijn 27ste levensjaar in Montreal vieren. Vervolgens vlieg ik 1 september door naar New-York, waar ik onder andere naar een concert van mijn Queen Beyonce ga!, en na een klein maandje doorgebracht te hebben in de city who never sleeps is het tijd om richting Amsterdam te vliegen. Om precies te zijn: ik land op 27 september 2016 om 20.30 in Amsterdam!
Zo: jullie zijn weer aardig bijgepraat over mijn plannen en gemoedstoestand, maar toch ga ik nog even terug naar de laatste weken in Sydney om dit blog in chronologische volgorde af te kunnen sluiten.
De laatste weken in Sydney waren af en toe ook lastig. Damon en ik wisten beiden dat er begin mei een eind zou komen aan onze relatie. Ook al wisten we van tevoren dat er een dag zou komen waarop ik weer door ging met mijn reis en we elkaar hoogst waarschijnlijk niet zo vaak meer zouden zien. Het maakte het er niet makkelijker op. Gevoelens kun je niet tegenhouden... We hebben het in de weekenden als Damon vrij was over het algemeen leuk gehad. Zo zijn we naar de bios geweest naar de film Jungle book, hebben we alle Harry Potter films terug gekeken en voor de rest veel opgetrokken met Damons (en na verloop van tijd ook mijn) vrienden.
Door de weeks (als Damon werkte) heb ik me redelijk goed vermaakt. Zo heb ik heerlijk gelezen in parken en op zonnige plekjes in mijn Nederlandse Harry Potter boek, de rest van mijn wereldreis uitgestippeld en vliegtickets geboekt, hard gelopen en gratis dingen gedaan zoals lopen over de Harbour Bridge en de Art Gallery van New South Wales bezocht. Maar op een gegeven moment kom je er niet onderuit en ga je je vervelen...
In de avonden (Damon werkte tot 22.00 's avonds) heb ik me ook altijd redelijk goed vermaakt. Zo gingen we als Damon vrij was nog wel eens naar Stonewall (onze gaybar, we hebben elkaar daar ook ontmoet) en dat was meestal op dinsdag: de karaokenacht daar. Ik heb nog een keer Wonderwall van Oasis gezongen daar. Ook sprak ik 's avonds af met vrienden die ik nog had in Sydney om een drankje te doen. Maar ik merkte aan alles dat mijn energielevel omlaag ging. Mijn hersenen leken in slaap te zijn gevallen en ik ben gewoon geen type die dag in dag uit thuis kan zitten. Ik ben eigenlijk gewoon niet zo goed in stil zitten. Daarom is het in the end ook goed dat ik ben doorgegaan...
Wel heb ik nog een I love Sydney shirt gekocht en die draag ik nu vol trots in Brisbane! Mijn energie heb ik inmiddels terug na een fantastisch weekend! Ik heb namelijk Anouk (Nederlands meisje dat ik tijdens Oud&Nieuw heb ontmoet in Syndey) opgezocht! Zij verblijft bij haar oom en tante ik en was afgelopen weekend van harte welkom om daar het weekend door te brengen. We hebben samen hard gelopen, zij heeft mij de leuke plekjes van Brisbane laten zien en op zaterdagavond zijn we naar een Australian football match geweest met haar neefje en oom! Australian football lijkt een beetje op rugby, maar het is toch wel heel anders en het wordt alleen zo gespeeld in Ierland en Australië. Toen we terug kwamen van de wedstrijd zijn we naar bed gegaan, want onze wekker stond om 04.30 op zondagochtend om de finale van het songfestival te kunnen zien!

Dan tot slot nog de reis van Sydney tot aan Brisbane. Ik ben gestopt op de volgende plekken: Port Macquarie, waar ik het enige koala ziekenhuis van Australië bezocht heb en in een heerlijk klein, gezellig hostel heb geslapen voor 3 nachten. Vervolgens bij Byron Bay waar ik ben wezen stappen met een gezellig Engels meisje, op het meest Oostelijkste puntje van het Australische land heb gestaan en nog een dagje gesurfd heb. En vlak voor Brisbane ben ik uitgestapt in Gold Coast, waar ik een leuke Nederlandse jongen ontmoet heb die nu ook in Brisbane zit en Gold Coast deed me een beetje denken aan Las Vegas, 's avonds was het een heel gezellige plek om op stap te gaan (en dat hebben we dan ook maar gedaan)!

Voor de mensen die zich een beetje zorgen maken om mij: het gaat inmiddels weer GOED! Vanmiddag ga ik met Anouk nog van het strand hier midden in Brisbane genieten en ik ben van plan om hier een aantal weken te blijven en een hostel te vinden waar ik kan werken voor gratis overnachtingen. Want ook mijn geldboom raakt een keer uitgebloeid!

Tot de volgende blog,

Liefs Fabian