Lau en Fab op pad!

Daar gingen we dan! Op pad richting Nieuw-Zeeland! Na een relaxte vlucht kwamen we aan in Christchurch. Het was inmiddels 23.00 uur en we moesten onze auto bij een ander bedrijf oppikken, dan waar we hem gehuurd hadden.

Het gaat er hier allemaal heel relaxt aan toe, zelfs zo relaxt dat Lau haar backpack vergat mee te nemen naar onze auto. :P Internet, internet? We hebben geen internet? Waar is een mens in de 21ste eeuw zonder internet? Wij met onze bak weer richting het vliegveld (daar was gratis internet). De tijd tikte door en ik besloot maar een Nieuw-Zeelandse simkaart aan te schaffen met daarbij internet en 200 belminuten naar Nederland! Uiteindelijk waren we om 01.00 in ons hostel en vielen we als een blok in slaap.

De volgende morgen besloten we een gratis citywalk door Christchurch te doen met een local die diende als gids. Christchurch is een hele vreemde stad. Het lijkt net één grote parkeerplaats omdat hier in februari 2011 een hevige aardbeving is geweest (6.4 op de schaal van Richter). Ze zijn druk bezig de stad weer op te bouwen en dit is pas in 2021 weer helemaal voltooid. Tijdens de aardbeving zijn er 185 mensen omgekomen en voor deze mensen zijn er 185 verschillende soorten wit geschilderde stoelen neergezet als memorial. Het is vreemd om te zien dat sommige gebouwen nog helemaal intact zijn en andere plekken met de grond zijn gelijk gemaakt door de aardbeving. Dit komt omdat bij een aardbeving sommige delen van de aarde harder verschuiven dan andere delen. Zo staat er in Christchurch een stripclub die tijdens de aardbeving bespaard is gebleven en zo'n 200 meter verderop stond een gebouw waar 150 mensen de dood vonden... Heel indrukwekkend om op diezelfde plek te staan.... De aardbeving was zo heftig omdat het epicentrum zich vlakbij Christchurch bevond en maar 5 km onder de grond zat...

's Middags besloten Lau en ik naar Lyttelton te rijden, hier bevindt zich de grootste haven van Nieuw-Zeeland en vanuit hier worden er expedities georganiseerd naar Antartica. We gingen met de gondel naar boven om van het uitzicht op Christchurch en Lyttelton te genieten en een kopje koffie te drinken. Tijdens het koffie drinken las ik voor het eerst over de man die Nieuw-Zeeland ontdekt heeft: de Nederlander Abel Tasman. Hij kwam hier samen met zijn bemanning aan in 1642 in naam van de VOC, maar was zo weer weg omdat hij in gevecht kwam met de Maori's (inlanders) en zo 4 man verloor. De volgende eeuw kwam er niemand meer aan op Nieuw-Zeeland, totdat kaptain Cook Nieuw-Zeeland innam in naam van Engeland. Het maakt me best trots op Nederland dat wederom een Nederlander een nieuw land ontdekt. Wij Nederlanders zijn toch behoorlijk avontuurlijk ingesteld!

De volgende dag reden we door naar Akaroa, een plaatsje met Franse roots omdat een handelsman deze plaats in natura kocht van de Maori's. Toen de Fransman terugkwam met zijn schip en mensen die hij had overgehaald om zich hier te settelen, kwam hij erachter dat de Engelsen het land al hadden ingenomen.. De Fransen die mee waren op zijn schip zijn hier wel blijven plakken, maar Nieuw-Zeeland zou nooit een Franse kolonie worden...

In de avond kwamen we aan in Timaru en hier vonden we een heel chill hostel waarbij Lau en ik samen op een kamer konden slapen zonder andere mensen! De host vroeg ons direct na aankomst (22.00) of we zin hadden in een gratis pinguïntour: natuurlijk! Helaas hebben we geen pinguïn kunnen spotten, (er loopt een kat rond die de jonkies opvreet volgende de host), maar we hebben wel Nederlanders ontmoet die naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd zijn! Zij waren op vakantie op het Zuidereiland en nodigden ons uit voor een kop koffie als we straks op het Noordereiland zijn! Super leuk!

Nieuw-Zeeland is trouwens 8,5 keer zo groot als Nederland en telt 4 miljoen inwoners. De hoofdstad is Wellington en deze stad ligt precies in het midden van het Noorder- en Zuidereiland. Het reizen per auto bevalt heel goed en we kunnen lekker doen waar we zin in hebben.

De volgende dag besloten we door te rijden naar Oamaru. Hier is de industriële revolutie losgebarsten in de late 19e eeuw en hebben we een technisch museum bezocht waar allerlei kunst stond die gemaakt was van materialen uit die tijd. Super mooi!

In de middag reden we door naar Dunedin (ontworpen door Schotten) en hier sliepen we tot zondag. We sliepen in een heel leuk hostel, waar je kon poolen beneden. Na een paar potjes besloten we toch nog maar even het nachtleven van Dunedin onveilig te maken. We ontdekten twee leuke kroegen, maar hoorden dat er op vrijdag niet zoveel mensen uitgaan.

Zaterdag bleek een fantastisch mooie dag te worden! Na wat insidertips van een meisje die in het hostel werkt, zijn we op pad gegaan naar de lokale markt van Dunedin. Hier hebben we fruit gekocht vanuit de streek. Dunedin heeft een prachtig, 19e eeuws treinstation en er staan ook een aantal mooie kerken. Na een wandeling door de stad pakten we de auto en reden we richting de steilste straat van de wereld. Lau liep hem liever naar boven, maar ik reed met een vaartje op de straat af en........ kwam zonder kleerscheuren boven. We reden door naar een uitzichtpunt op Dunedin en schoten een aantal plaatjes.

Nieuw-Zeeland staat ook wel bekend als vogelparadijs (pap!) en je ziet tijdens het autorijden overal (roof) vogels vliegen en zo ook boven bij het uitzicht op Dunedin. We hoorden die ochtend dat tunnelbeach een mooi strand is om te bekijken en reden door. Onderweg kwamen we per ongeluk eerst op een ander strand waar de nationale surfkampioenschappen gehouden werden! We besloten toch maar door te rijden en kwamen aan bij tunnelbeach. Er waren prachtige rotsformaties te zien en via een tunnel kwamen we op een klein strandje terecht!

Lau is fan van Alice en Wonderland en laat deze film nou net opgenomen zijn in de buurt van Dunedin. We reden naar het magische kasteel en besloten alleen door de tuinen rond te wandelen. Het was achteraf heel summier en ze hadden er veel meer van kunnen maken. Maar goed, je kunt niet alles hebben.

Als kers op de taart reden we door naar het Albatros centrum! Deze fantastische vogels broeden hier op het schiereiland Otago Peninsula, vlakbij Dunedin. Een gids vertelde ons dat deze kolonie de derde grootste is van de wereld en toen werd ik toch wel heel nieuwsgierig naar deze vogels. Ze kunnen een spanwijdte bereiken van 3,5 meter en de eerste 5 jaar van hun leven, leven ze op zee zonder ook maar één keer land aan te raken! Albatrossen worden gemiddeld 30 tot 40 jaar oud, maar de gids heeft hier zelfs een Albatros gekend die 62 jaar oud is geworden! Na een filmpje bekeken te hebben dingen we eindelijk naar de kolonie toe! Op de weg naar het vogelhutje zagen we al de nodige Albatrossen over vliegen, waaaaauw! Ze zoeven door de lucht, zonder dat het enige moeite lijkt te kosten. Hun topspeed is 120 km per uur en het is heel gaaf om deze vogels te zien vliegen! Eenmaal in het hutje zien we beneden bij de rotsen ook nog de nodige pinguïns en een aantal zeehonden. Wat een prachtig natuurgebied is dit toch!

Moe, maar met een voldaan gevoel reden we terug naar Dunedin. We gingen nog even uiteten bij een steengril restaurant en daarna was het tijd voor een dutje. Lau was niet helemaal fit en besloot niet meer mee uit te gaan, maar ik vond na mijn verlate siësta nieuwe energie en besloot toch nog 'even' uit te gaan. De bar van die avond daarvoor was nu beneden (underground) ook open en het was druk en er draaide goede muziek! Ik ontmoette nieuwe, leuke mensen en voor dat ik het door had was het 04.00... Ooops!

Zondag reden Lau en ik in één ruk door naar Queenstown. Onderweg hebben we aardappelen en fruit bij een local opgehaald en die avond hebben we lekker hutspot gegeten!

Het bevalt super goed hier in Nieuw-Zeeland, alleen het weer valt nog niet echt mee. Momenteel regent het buiten en schrijf ik dit blog op mijn mobiel (internet kost geld). Woensdag wordt het mooi weer en ga ik in de ochtend bungyjumpen! Ik spring vanaf een platform 124 meter naar beneden en dit is de hoogste bungy in Nieuw-Zeeland! Lau gaat mee om te kijken en me mentaal te ondersteunen! :P Voor de rest hebben we nog niet echt concrete plannen van wat we willen gaan doen in Queenstown... Er is zoveel te doen! Let's see how it goes!! Go with the flow, always.

Na de gaypride ga ik nog voor 7 nachten naar de Fiji eilanden! Deze deal kwam toevallig voorbij in mijn mailbox en ik heb hem met beide handen aangegrepen! Na Nieuw-Zeeland, Mardi Gras (naam van de Gaypride in Sydney) en Fiji is het toch echt tijd om te gaan werken... Ik zit eraan te denken om terug te vliegen naar Adelaide om daar voor 3 maanden farm work te gaan doen in een workhostel en zo direct voor een tweede jaar Australië in aanmerking te komen. Of ik hier dan ook gebruik van ga maken weet ik nog niet. Ik kom terug naar Holland als de tijd rijp is. Maar dat is het nog niet! Ik merk dat ik op reis nog meer mezelf word en dat is heel fijn! Het is niet niks om jezelf 8 jaar lang anders voor te moeten doen dan je werkelijk bent (zonder het echt door te hebben). Maar, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, luister je naar je gevoel (onderbuik) dan komt alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht!

Heel veel liefs uit Nieuw-Zeeland, Queenstown

Fabian, die gekke, idiote jongen die leeft met de dag, zich bijna nergens meer druk om maakt en een schat vol levenservaring opdoet en opgedaan heeft en niet bang is dat met de buitenwereld te delen! Xxx