Kickstart 2016!

Allereerst voor alle mensen die ik nog niet heb gehad: een gelukkig nieuwjaar! Maak er wat van in 2016, ook al zullen er wat tegenslagen op je pad komen.

Het is niet te geloven hoe fijn en goed ik het nieuwe jaar begonnen ben! :D

Na de partyweek heb ik tot 30 december een beetje rustig aan gedaan. Ik ben wezen shoppen op tweede kerstdag, die hier ook wel bekend staat als boxing day, en heb hardloopschoenen gekocht voor 35 Australische dollar! Ze waren 160 dollar, dus ik heb flink wat bespaard. Inmiddels heb ik gisteren voor de eerste keer hardgelopen en dat was heerlijk! Boxing day was hysterisch druk! Het zag zwart van de mensen en er stonden rijen voor de winkels voordat je naar binnen kon. Gekkenhuis!

Op dinsdag ben ik naar de dierentuin geweest aan de andere kant van de haven. Ik wilde graag het vogelbekdier nog in levende lijve zien en ik had gehoord dat de dierentuin sowieso een bezoekje waard was.

Eenmaal in de dierentuin kwam ik erachter dat ik een groot gedeelte van de dieren al in het echt gezien had. Het vogelbekdier was druk bezig met haar nest en heb ik alleen op een tv-scherm gezien. Het is hier schoolvakantie en het was dus ook nog eens gigantisch druk in de dierentuin! Maar al met al was het wel leuk om daar een beetje rond te lopen. Toen ik 's avonds met Laura aan het appen was vroeg ze mij of ik zin had om de volgende dag mee te gaan om als vrijwilliger te helpen bij de voorbereidingen van het Dutchies nieuwjaarsfeest. Ik wist dat Laura oliebollen ging bakken daar en dacht: ''Dan kan ik mooi helpen ze even voor te proeven.'' :P

De volgende dag gingen we op pad en het bleek dat de wijk waar we heen moesten best wel ver uit de richting van het centrum lag. Na een half uur kwamen Lau en ik aan op een verlaten station, maar we bevonden zich nog steeds in Sydney (kun je nagaan hoe groot Sydney is). We moesten op zoek naar een Coles (supermarkt), want daar zouden we onze Albert ontmoeten. We waren toch wel heel benieuwd wie die Albert nu was en hij bleek in de Coles aan het shoppen met wat vriendinnetjes van hem. Na een korte wandeling kwamen we aan bij het appartement waar Albert verbleef: zwembadje in de tuin, chill terrasje aan de achterkant, gezellige inrichting van het appartement en niet te vergeten ALLEMAAL DUTCHIES die vrijwillig zouden gaan helpen met de voorbereidingen van het feest! Ik voelde me eigenlijk direct op mijn gemak daar. De eigenaar van het appartement bleek een man uit Amsterdam en de rest van de landgenoten bleek een leuke mix uit alle streken van ons kikkerlandje.

Samen met een meisje uit Purmerend besloot ik pannenkoeken te gaan bakken. Er moesten er rond de 300 gebakken worden en dat met vier pannen: een hele uitdaging! Vol goede moed begonnen we te bakken en te kletsen. Het bleek heel leuk te klikken tussen ons, alleen de pannenkoeken hadden niet echt zin om gaar te worden. Na een uur hadden we denk ik 10 pannenkoeken gebakken... Maar goed, het was wel heel gezellig! Binnen ging het bakken een stuk sneller en na een frisse duik in het zwembad genomen te hebben, heb ik later binnen nog geholpen. Rond 6 uur hebben we gezellig met zijn allen gebarbecued en rond 9 uur zijn Lau, Anouk en ik weer richting het station vertrokken. Het was een hele leuk dag, waarin ik een heleboel nieuwe, leuke mensen ontmoet heb.

De volgende dag was het dan zover: Oud&Nieuw in Sydney! Rond 10 uur 's ochtends kwamen Lau, Dani (Duits meisje), Anouk, Maartje en Denia (Zweeds meisje) aan op de plek waar we Oud&Nieuw zouden gaan vieren. Het bleek al gezellig druk en om ons heen hoorden we overal Nederlands. Ik was best nog wel een beetje moe van de dag ervoor en wilde eigenlijk nog even gaan slapen.. Maar ja, met al dat Nederlandse gelul om je heen kom je moeilijk in slaap. Bovendien was het super lekker weer (rond de 30 graden) en was het uiteindelijk een veel beter idee om lekker te gaan kletsen, ouwehoeren en eten met mijn vriendinnetjes.

Na de ervaring op Bondi beach met Kerst wilde ik eigenlijk geen alcohol gaan drinken deze dag. De politie liep al mondjesmaat rond om mensen te controleren op drank en ik had geen zin om weer een spelletje te gaan spelen. Toen het warmer werd en ik andere mensen om mij heen lekker sneaky een biertje zag drinken kon ik de verleiding toch niet weerstaan: het was immers Oud&Nieuw en de politie was nou ook niet met zo veel man aanwezig dat ik dacht: ''Dat kan ik beter niet doen.'' Lau heeft heel lief voor mij een sixpack Freddies (Heineken) voor mij opgehaald en in de tijd dat zij weg was met de rest van de dames, ontmoette ik Petra. Na een interessant diepte gesprek, heb ik mijn eerste Freddie van de dag gehad. Oeeeh, wat is dat toch lekker met 30 graden! Maar oooooh, wat is het toch vervelend om continu om je heen te kijken als je het bier overgiet in een plastic beker.

''Meneer, wat drinkt u?'' ''Ja, melk met schuim pannenkoek! Zie je dat niet?''

Nee, ik besloot samen met Anouk eens op onderzoek te gaan waar we veilig en zonder stress konden drinken. We vonden een plekje vlakbij het water en achter de rotsen: onze hut! Hier hebben we lekker de hele middag gechilld met ons groepje van zes. We hebben de grootste lol gehad en rond 18.00 was er een vliegtuigshow! Waaaauw, twee stuntvliegtuigjes die super dicht naast elkaar vlogen, loopings maakten en kamikaze duikvluchten lieten zien en dan vlak boven het water weer horizontaal verder vlogen. Heel vet om te zien! Om 21.00 was het tijd voor het kindervuurwerk. Dit was al ontzetttend indrukwekkend en zorgde voor de nodige Aaaaah en Oooh momenten. Om 0.00 was het dan zover: het vuurwerk dat je normaal alleen op tv ziet bevond zich nu recht voor ons! Het vuurwerk kwam soms uit de Harbour Bridge, dan weer vlak naast het Opera House en varieerde van weinig siervuurwerk tot heel veel siervuurwerk per seconde. Geloof me, het vuurwerk dat ik gezien heb is echt niet te vergelijken met de potjes in Nederland. Ik heb werkelijk waar nog nooit zulk mooi vuurwerk gezien! Tijdens het vuurwerk overdacht ik het jaar 2015 en kwamen de tranen tevoorschijn.

Rond Oud&Nieuw ben ik meestal emotioneel omdat ik me dan heel erg afvraag: wat brengt het komende jaar mij? Ook denk ik dan even terug aan de dingen die ik afgelopen jaar mee gemaakt heb en die waren af en toe niet makkelijk. EMDR (traumatherapie) is zwaar, maar het was het oooh zo waard! Ik merk dat ik in Australie nog meer mezelf aan het worden ben en dat het een goede beslissing is geweest om te gaan reizen.

In Nederland onderwijsland denken veel mensen dat je alleen leert door zo goed mogelijk te presteren. Hoe vaak ik niet het woord opbrengsten hoor... Maar lieve mensen, je leert net zoveel en misschien wel meer van een lange reis... Sociaal-emotionele vorming zou het uitgangspunt moeten zijn bij het ontwikkelen van wij mensen. Niet onze prestaties. Want je bent in eerste instantie toch mens? De prestaties (en ervaringen) komen vanzelf wel als het sociaal emotioneel redelijk op rolletjes loopt. Veel directeuren snappen dat niet en zetten leerkrachten onder druk om te presteren. Ik kan daar echt kots misselijk van worden en zoek echt die ene directeur/school waar het niet alleen maar draait om presteren. Gelukkig zijn deze scholen er nog steeds... But they are hard to find. Wil je mij in je team hebben, dan zou dit gevoel bij mij moeten overheersen. Als het niet goed voelt, doe ik het niet. Ik heb een werkplek nodig waar ik de ruimte en het vertrouwen krijg en waar ik met respect behandeld word. Dikke punt.

Goed, waar was ik gebleven. Oud&Nieuw en wat het komende jaar mij gaat brengen... Je weet het niet... Maar het is in ieder geval prachtig begonnen! Na het vuurwerk zijn we direct huiswaarts gekeerd. Het was een lange, mooie dag geweest en op 1 januari stond er ook weer het nodige op het programma!

En wel: de Dutchies Nieuwsjaarsduik! In Nederland heb ik nog nooit een nieuwjaarsduik gedaan, maar met 25 graden en een lekkere zee temperatuur had ik er nu wel zin in! Helemaal toen Lau en ik aankwamen bij het verzamelpunt en er al de nodige Nederlanders aanwezig waren. Na een Unox muts gescoord te hebben, was ik toch wel benieuwd wat ik als vrijwilliger nog zou kunnen betekenen. Albert is een prima gast en het is super dat hij dit georganiseerd heeft, maar hij had niet verwacht dat er zo veel animo zou zijn voor de nieuwjaarsduik. Het steeg hem allemaal een beetje te veel naar zijn hersenpan en hij was het overzicht compleet kwijt. Maar goed, met wat influisteren hier en daar verliep de nieuwjaarsduik fantastisch! Voordat het zover was eerst nog even een groepsfoto met de 300 (!) Dutchies met Unoxmuts! Super leuk! Na de foto ontstond spontaan het Wilhelmus (waaauw)! En na een aantal keer Holland, Holland geroepen te hebben begonnen we ons te begeven naar het pad van de reddingsbrigade. We mochten dit pad gebruiken om naar de zee te rennen (op Bondi beach was het super druk). En daar gingen we! Iedereen begonnen te hollen, te schreeuwen en te joelen. Oooh, dit moment vergeet ik mijn leven lang niet meer. Heerlijk!

Na de duik was het weer niet echt duidelijk wat de bedoeling was. We zouden pannenkoeken, kaassoufflés, frikandellen, kroketten en oliebollen gaan eten. Maar hoe laat, waar en wanneer was niet gecommuniceerd door Albert (zelfs niet aan de vrijwilligers). Mensen hebben 8 dollar betaald voor een Unoxmuts + eten + een kaartje voor de afterparty en begonnen nu ook aan ons te vragen wat de bedoeling was. Ja, geen idee? Op een gegeven moment was ik er klaar mee. Ik ben naar Albert gelopen en heb gevraagd wat de bedoeling was. Hij legde het kort aan mij uit en daarna heb ik het initiatief even (kort) overgenomen. In overleg met de andere vrijwilligers zijn er een aantal over het strand gaan lopen om te vertellen waar en hoe laat er gegeten kon worden en waar en hoe laat de afterparty begon. Een aantal vrijwilligers zijn naar het eetpunt gegaan om alvast het eten heen te brengen en er zijn een aantal vrijwilligers begonnen met frituren. Zo, dat was weer geregeld.

Mijn slippers... Mijn slippers die ik in Portugal heb gekocht... Waar zijn ze? Ik had inmiddels ook wel trek gekregen en wilde op weg naar de plaats waar we een pannenkoek konden krijgen. Maar waar waren mijn verrekte slippers? Ik had ze toch voor de trap neergelegd? Achteraf gezien niet een heel slimme plek... Shitt, bye slippers. Vooral van de emotionele waarde baalde ik.. Na lekker gegeten te hebben van de Nederlandse hapjes zag ik ineens de jongen staan die foto's maakte van de Dutchies Newyears Day. Huh, hij heeft mijn slippers aan. Jij hebt mijn slippers aan? Oooh, ja, uhmm mijn slippers waren gejat op het strand en toen zei iemand: dan neem je deze toch mee. Aaaaah, werkt dat zo? Maar gelukkig had ik mijn slippers weer terug!

De afterparty heb ik niet mee gemaakt helaas. Ik zou met Tom, Jorge en Wolter naar een gay feestje gaan. Dit bleek een fantastisch groot feest en we hebben heerlijk staan hossen! Het feest was al rond 10 uur afgelopen en Tom en ik besloten nog even verder te gaan stappen! Uiteindelijk is het tot in de late uurtjes door gegaan en ben ik sinds vandaag weer een beetje de oude. Mijn stem was bijna weg omdat ik zoveel geschreeuwd had de afgelopen dagen en ik was echt super moe. Maar het was het dubbel en dwars waard!

Mijn goede voornemens tot slot? Het hardlopen een beetje oppakken tijdens mijn reis. En op dezelfde weg doorgaan die ik ruim 2,5 jaar geleden ben ingeslagen! Want oooh, wat is het toch fijn om totaal jezelf te kunnen zijn! There is no other way to go.

Liefs Fabian